દેશના સાધુ-સંતો, વિશ્વ હિન્દુ પરિષદ અને સંઘને હિન્દુ બાળકીની વેદના સ્પર્શતી નથી
આ વખતે તેમની ઉપર મૂકવામાં આવેલો આરોપ વધુ ગંભીર છે. ૧૬ વર્ષની એક સગીર બાળાએ યૌનશોષણની ફરિયાદ કરી છે. આ ફરિયાદ દિલ્હીમાં નોંધાવવામાં આવી છે. કલમ ૩૭૬ હેઠળ નોંધાયેલી ફરિયાદ અનુસાર તો પોલીસે આરોપીની ધરપકડ કરવી જ પડે. કલમ ૩૭૬નો મતલબ છે યૌનશોષણ. કલમ ૩૪૨ પણ લગાવવામાં આવી છે. આ કલમનો મતલબ છે કન્યાને બંધક બનાવી ગોંધી રાખવી. સગીરાની આ ફરિયાદ મીડિયામાં આવતા દેશભરમાં ખળભળાટ મચી ગયો. આ ઊહાપોહ બાદ આસારામ બાપુ તેમના માટે સલામત ગણાતા ગુજરાત અને ગુજરાતના અમદાવાદ ખાતેના મોટેરા આશ્રમમાં આવી ગયા છે. ગુજરાતની પોલીસ તેમની પર હંમેશા મહેરબાન રહી છે. તેમના જ ગુરુકુલમાં રહેતાં અને ભણતા દીપક અને અભિષેક નામનાં બે બાળકોના રહસ્યમય મૃત્યુ પછી પણ પ્રશાસન તેમને સ્પર્શી શક્યું નથી.
૭૫ વર્ષની વયના વયોવૃદ્ધ બાપુ પર ૧૬ વર્ષની એક કન્યા યૌનશોષણનો આરોપ મૂકે એ એક ગંભીર બાબત હોવા છતાં દેશના સાધુ-સંતોનો સમાજ ચૂપ છે. રામમંદિર માટે ચીપિયા પછાડનારા સાધુઓને એક જીવતી જાગતી બાળકીના યૌનશોષણની વેદનામાં રસ નથી. ધર્મની આડ હેઠળ અને ભગવાં વસ્ત્રોની ભીતર રહેવાથી કાયદાકીય સુરક્ષા મળી શકે નહીં. માની લઈએ કે ૧૬ વર્ષની બાળકીનો આરોપ વજૂદ વગરનો છે, પણ આસારામ બાપુનો ભૂતકાળ આવા અનેક વિવાદોથી ભરેલો છે તે જગ જાહેર છે.ઠેર ઠેર આશ્રમો માટે જમીનો પચાવી પાડવાના આક્ષેપો થયેલા છે.તેમના શિષ્યોનાં રહસ્યમય મોત નીપજેલાં છે. વિમાની મથકો પર સલામતી અધિકારીઓ જો બાપુની તપાસ કરે તો અધિકારીઓ સાથે બાખડવાના કિસ્સા નોંધાયેલા છે. મહારાષ્ટ્ર જ્યારે ભીષણ દુષ્કાળમાં સપડાયેલું હતું ત્યારે બાપુએ લાખો લીટર પાણીથી હોળી ખેલેલી છે. પાછલી વયમાં કનૈયા બનીને સ્ટેજ પર નાચતા આસારામને લોકોએ નિહાળ્યા છે. આશ્રમની ભીતરની કુટિયાઓમાં રહી બાપુની સેવા કરતી સેવિકાઓ પણ લોકોએ નિહાળેલી છે. જાહેર પ્રવચનોમાં તેમણે કોઈ પણ નામર્દ વ્યક્તિએ મર્દ બનવું હોય તો દૂધમાં ખાખરાના પુષ્પનું ટીપું નાંખીને પીવું તેવા ઈલાજ દર્શાવેલ છે. એક વાર સત્સંગ દરમિયાન તેમણે કહ્યું હતું કે ”હું દૂધમાં સોનું નાંખીને પીવું છું અને ‘આવો’ (હાવભાવ સાથે) બની જાઉં છું. તમે પણ દૂધમાં ખાખરાના પુષ્પનું ટીપું નાંખીને પીશો તો નામર્દ હશો તો મર્દ બની જશો અને મર્દ હશો તો ઓર મજબૂત બની જશો”. આસારામ બાપુનું આ પ્રવચન અને આ બધા લક્ષણો પવિત્ર સંત અને તેમની ઉંમરને શોભે તેવાં નથી.
આ બધા જ આક્ષેપોમાં આસારામ નિર્દોષ હોઈ શકે છે પણ આસારામ હિન્દુ ધર્મની ભવ્ય સંસ્કારીતાની પરંપરાના મર્હિષ વેદવ્યાસ, ઋષિ શુકદેવજી, સંત જ્ઞાનેશ્વરજી, ડોંગરેજી મહારાજ કે કૃષ્ણશંકર શાસ્ત્રી તો નથી જ. આ બધા સંતો સામે લંપટતાના વ્યભિચારના, કામવાસનાના કે લીલાઓના આરોપો કદી થયા નથી. હરિદ્વારનો સાધુ સમાજ, અખાડાઓ, હિન્દુ ધર્મના કહેવાતા રક્ષકો, વિશ્વ હિન્દુ પરિષદ, ભારતમાં હિન્દુ રાષ્ટ્ર સ્થાપવા માંગતો રાષ્ટ્રીય સ્વયં સેવક સંઘ પણ કુમળી વયની એક હિન્દુ બાળકીની પીડાથી વિચલિત નથી. એથી ઊલટુ એ બધા સંતો અને નેતાઓ આસારામ બાપુ સામે થયેલી ફરિયાદથી વિચલિત છે. તે બધાને એક બાળકીની વેદનામાં નહીં પણ બળાત્કારના આરોપીને બચાવવામાં રસ છે. હિન્દુઓના કસ્ટોડિયનો કેવા છે તેનો આ એક નમૂનો છે. દેશમાં તો ઠીક પણ ગુજરાતમાં પણ આજે એક પણ દયાનંદ સરસ્વતી નથી.
સહુથી મોટું આશ્ચર્ય તો એ વાતનું છે કે, ૧૬ વર્ષની એક બાળકીએ કરેલી ફરિયાદ પછી પોલીસ કોઈ તપાસ કરે, સાક્ષીઓના નિવેદનો નોંધે, આસારામનું જે તે તારીખે લોકેશન ક્યાં હતું તે તપાસે, બાળકીના અંગનો ફોરેન્સિક લેબ.નો રિપોર્ટ આવે એ પહેલાં જ ઉમા ભારતીએ બાપુને ક્લિનચીટ આપી દીધી કે, આસારામ નિર્દોષ છે. સહુને ખબર છે કે ભગવાં વસ્ત્રોની ભીતર ઉમાભારતી રાજકારણી અને એક સામાન્ય સ્ત્રી જ છે. ઉમા ભારતી કોઈ વિચક્ષણ નારી નથી બુદ્ધિશાળી પણ નથી, પણ મહત્ત્વાકાંક્ષી છે. તેઓ પહેલાં ભાજપામાં હતા, પછી રિસાઈને ભાજપા છોડી દીધું, નવી પાર્ટીનો ર્િફયાસ્કો થયો પછી પાછાં ભાજપામાં આવી ગયા. હવે તેઓ ભાજપામાં પોતાની કોઈ જગા બનાવવા આસારામ બાપુનો બચાવ કરી આસારામના કોઈ ‘ગોડ ફાધર’ને ખુશ કરવા મથી રહ્યા છે. ઉમા ભારતી સ્વયં એક સ્ત્રી છે અને એક કુમળી વયની પીડિતાને મળ્યા બાદ તેમણે નિવેદન કર્યું હોત તો વધુ યોગ્ય હતું. તે ખુદ સ્ત્રી હોવા છતાં રાજનીતિના કારણે એક સ્ત્રીની વેદના જણાતી નથી.
ચાલો ઉમાભારતી તો ઠીક પણ ભાજપાના એક રાષ્ટ્રીય પ્રવક્તા પણ ફરિયાદની તપાસ થાય તે પહેલા આસારામ બાપુના બચાવમાં આવી ગયા. ભાજપાના રાષ્ટ્રીય પ્રવક્તાએ આસારામનો બચાવ કર્યો એનો મતલબ જ એ છે કે, આસારામનો બચાવ કરવો તે પાર્ટીની લાઈન છે, અને પાર્ટીની લાઈન એ છે કે આ દેશના સાધુ-સંતો કાયદા બહારનું જે કાંઈ કરે તો પણ ભગવા વસ્ત્ર ધારણ કરનાર કોઈ પણને વોટ બેંક માટે તેઓ ખોટું કૃત્ય કરે તો પણ તેમને સમર્થન આપવું. આ દેશમાં કેટલાંક સાચા સાધુઓ પણ છે અને કેટલાંક ધનાઢય સાધુઓ છે. કેટલાંક સાચા અર્થમાં કામ, ક્રોધ, લોભ અને મોહને છોડીને બેઠેલા આસક્તિ વિહોણા સાધુઓ પણ છે, તો કેટલાંક કામુક, લંપટ, ક્રોધી અને બિઝનેસ કલાસમાં જ મુસાફરી કરતા માલદાર સાધુઓ પણ છે. કેટલાકને પ્રભુ પ્રત્યેના લગાવ સિવાય બીજા કશામાં રસ નથી, તો કેટલાક સાધુઓને રાજનીતિ સિવાય બીજા કશામાં રસ નથી. કેટલાક સાધુ સાચા અર્થમાં અકિંચન છે, તો કેટલાક ૨૦૦ કરોડથી બે લાખ કરોડની સંપત્તિના માલિક પણ છે. સાધુઓની આ ભરમાળમાં સાચા સાધુઓ,સાચા સંતો અને સાચા કથાકારો શોધવા મુશ્કેલ છે. ત્યારે દેશના સાધુ સમાજે જ હવે નક્કી કરવાનું છે કે ”શું આસારામ બાપુ શું સાધુ-સંતોના રોલ મોડેલ છે ?” જો એમ હોય તો સાધુ-સંતોએ ભેગા મળી આસારામ બાપુને ”સંત શિરોમણી” અથવા ”સંતરત્ન”ની પદવી બક્ષી ભગવાનની જગાએ આસારામ બાપુનાં જ મંદિરો બાંધી તેમની પૂજા કરવી જોઈએ. અને જે રાજકારણીઓને આવા સાધુઓના અર્ધદગ્ધ અને લાચાર અનુયાયીઓના વોટ જોઈતા હોય એ રાજકારણીઓએ તેમના ઘરની મહિલાઓને વિવાદાસ્પદ સાધુ સંતોની સેવાપૂજા માટે મોકલી આપી આશીર્વાદ પ્રાપ્ત કરી લેવા જોઈએ.
નોંધપાત્ર વાત એ છે કે, આજે મુંબઈમાં એક યુવતી પર થયેલા ગેંગરેપની ઘટના માટે જે રાજકારણીઓ દિલ્હીમાં અને આખા દેશમાં બૂમરાણ મચાવી રહ્યા છે તેમની પાસે સોળ વર્ષની કુમળી બાળકીને આશ્વાસન આપવા જવાનો પણ ટાઈમ નથી.
Leave a Reply