સરકારની વાત નથી, કોઈ રાજકીય પક્ષની વાત નથી, દેશની ભીતર ચાલી રહેલી કેટલીક ભૂગર્ભ પ્રવૃત્તિઓની વાત છે. ભૂકંપ આવવાનો હોય તો તેની પહેલાં ભૂગર્ભમાં ધગધગતો લાવા ભીતર પ્રચંડ વરાળ ઊર્જા પેદા કરે છે. પ્લેટ્સને ખસેડે છે અને તે પછી સપાટી પર ભયંકર હોનારત સર્જાય છે. આ વાત પણ દેશમાં અને સરહદી પ્રાંતોમાં ચાલી રહેલી કેટલીક ઘટનાઓ વિશે છે. દેશનાં સીમાવર્તી રાજ્યોમાં કેટલીક એવી ઘટનાઓ ઘટી છે જેને દેશે ખૂબ ચિંતાની નજરે જોવી જોઈએ.
સૌથી પહેલાં ઉત્તર-પૂર્વનાં રાજ્યોની વાત. મણિપુરમાં ડોગરા રેજિમેન્ટના સલામતી દળ પર ઉગ્રવાદીઓએ હુમલો કર્યો અને ૨૮ જવાનો શહીદ થઈ ગયા. તેના જવાબમાં ભારતીય લશ્કરે મ્યાનમારમાં ઘૂસી સર્જિકલ ઓપરેશન કર્યું. બોડો ત્રાસવાદીઓ આ ઘટનાનો બદલો લેવા પ્રયાસ કરશે તેવી દહેશત છે. મ્યાનમારમાં પ્રવેશી ભારતીય લશ્કરે ૫૦ જેટલા ત્રાસવાદીઓનો સફાયો કર્યો, તે પછી બે મંત્રીઓએ જે ડંફાશ મારતાં આ નિવેદનો કર્યાં તેનાં ઉગ્ર પ્રત્યાઘાત પાકિસ્તાને આપ્યા છે. મ્યાનમારમાં જે કર્યું તેવું પાકિસ્તાનમાં ઘૂસીને કરવું મુશ્કેલ છે. તેનાં બે કારણો છે. એક તો મ્યાનમાર ભારતનું મિત્ર છે અને બીજું તેની પાસે અણુબોમ્બ નથી. એથી ઊલટું પાકિસ્તાન માટે છે. પાકિસ્તાન ભારતનું મિત્ર નથી અને પાકિસ્તાન પાસે અણુબોમ્બ છે. ન્યુક્લિયર દેશમાં મ્યાનમાર જેવો પ્રયોગ દુઃસાહસ સાબિત થઈ શકે છે. અમેરિકાએ પાકિસ્તાનમાં પ્રવેશીને ઓસામા બિન લાદેનને ખતમ કર્યો તે ઘટનાની નકલ કરવાની વાત કરવી એક વાત છે અને તેનો અમલ કરવો બીજી વાત છે. પાકિસ્તાનની મરજી, મંજૂરી કે મજબૂરી એ બધાનો લાભ ઉઠાવી એ કામ અમેરિકા કરી શકે છે, ભારત નહીં. પાકિસ્તાન એ અમેરિકાનું ખંડિયું રાજ્ય છે. એ કારણે અમેરિકા કહે તે પ્રમાણે પાકિસ્તાને ઘૂંટણિયે પડવું પડે. વળી, ભારતને નિયંત્રણમાં રાખવા જ અમેરિકા પાકિસ્તાનને આર્થિક અને બીજી બધી જ સહાય કરે છે. ચીન તો પાકિસ્તાનનું મિત્ર છે જ. આ પરિસ્થિતિને ખ્યાલમાં રાખીને જ નેતાઓએ નિવેદનો કરવાં જોઈએ. ભાષણો કરવાથી ચૂંટણી જીતી શકાય છે, યુદ્ધ નહીં. ભારતનું એ સદ્નસીબ છે કે અજય ડોભાલ જેવી વિચક્ષણ વ્યક્તિ રાષ્ટ્રીય સુરક્ષા સલાહકાર છે. તેમને તેમની રીતે કામ કરવા દો. સમજણ વગરનાં નિવેદનો કરીને તેમના વ્યાવસાયિક કૌશલ્ય અને વ્યૂહરચનાને નુકસાન ના પહોંચાડો.
હવે ભારતના અભિન્ન ભાગ કાશ્મીરની વાત. કાશ્મીરમાં છાશવારે પાકિસ્તાની ઝંડા લહેરાવવામાં આવે છે. પહેલાં પણ લહેરાવવામાં આવતા હતા, પરંતુ હમણાં આ ઘટનાઓ રોજ બને છે. આપણને એમ જ લાગે કે કાશ્મીરમાં વસતા લોકો પોતાની જાતને પાકિસ્તાનના નાગરિક માને છે. આ ડેન્જરસ સિગ્નલ છે. ભારતીય અખંડિતતાની આ ખુલ્લી અવગણના સામે ભારત સરકાર જાણે કે લાચાર લાગે છે. કાશ્મીરમાં વસતા અલગતાવાદીઓ બેફામ બન્યા છે. જમ્મુ અને કાશ્મીરની મુફ્તી સરકાર અલગતાવાદીઓની હમદર્દ હોય તેમ લાગે છે. ભારતીય જનતા પાર્ટી જેવી રાષ્ટ્રવાદી પાર્ટીએ મુફ્તી સાથે કેમ ગઠબંધન કર્યું તે સમજાતું નથી.
કાશ્મીરમાંથી હાંકી કઢાયેલા અથવા જન્મભૂમી છોડવા મજબૂર બનેલા કાશ્મીરી પંડિતોને ફરી કાશ્મીરમાં વસાવવાના મુદ્દે કાશ્મીરી પંડિતો માટે અલગ કોલોની બનાવવાનો અલગતાવાદીઓ વિરોધ કરી રહ્યા છે. કોણે કોની સાથે રહેવું તે શું કાશ્મીરના અલગતાવાદીઓ નક્કી કરશે? આ મુદ્દા પર અલગતાવાદીઓ સાંપ્રદાયિક રંગ ચડાવવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યા છે.
જમ્મુ-કાશ્મીરના મુખ્યમંત્રી મુફ્તીને પોતાની જાતને ધાર્મિક ધ્રુવીકરણથી પર દર્શાવીને સત્તા ટકાવી રાખવા સિવાય બીજા કશામાં રસ નથી. કાશ્મીરમાં પાકિસ્તાનનો ઝંડો લહેરાવવો તે ગંભીર અને રાષ્ટ્રદોહ કરનારો ગુનો છે, પરંતુ મુફ્તી સરકારને આવા રાષ્ટ્રદ્રોહીઓ સામે કડક હાથે પગલાં લેવામાં કોઈ રસ નથી.
હવે ત્રીજા ભયજનક સંકેતની વાત. ગઈ તા. ૬ઠ્ઠી જૂને પંજાબમાં ઓપરેશન બ્લૂ સ્ટારની ૩૧મી વાર્ષિક તિથિ હતી. આ દિવસે અમૃતસરના સુવર્ણ મંદિરમાં ભીંડરાનવાલેના સંબંધીઓને કેટલાંક ઉપહાર આપવામાં આવ્યા. આ દિવસે ભીંડરાનવાલેના સમર્થકોએ ઉશ્કેરણીજનક નારાબાજી પણ કરી. વર્ષો પછી આ પવિત્ર પરિસરમાં ખૂનખરાબાની નોબત આવી. આ પણ આવનારા સમય માટે ખતરાની ઘંટી છે.
પંજાબમાં બાદલ સરકાર છે. પ્રકાશસિંહ બાદલ અને સુખબીરસિંહ બાદલનું ધ્યાન સરકાર ચલાવવા કરતાં તેમનાં કારખાનાં, હોટલો અને બસો ચલાવવા પર વધુ છે. તેમની માલિકીની બસોમાં ખુલ્લેઆમ બળાત્કાર થાય છે. પંજાબમાં ખાલિસ્તાની ઉગ્રવાદીઓ ફરી માથું ઊંચકી રહ્યા છે. પંજાબના પડોશી જમ્મુમાં ભીંડરાનવાલેનો સ્મૃતિ દિવસ હિંસક ઘટનાઓ સાથે મનાવવામાં આવ્યો. પંજાબના નાગરિકો દેશભક્ત અને રાષ્ટ્રભક્ત છે, પરંતુ ફરીથી ઉગ્રવાદ પેદા થાય તો?
ચિંતા છે ખરી, કોઈને? બાદલ સરકારને ખબર છે આ બધી ઘટનાઓની? તેઓ ગંભીર છે ખરાં? પંજાબની મોટાભાગની યુવાપેઢી નશામાં ડૂબીને બરબાદ થઈ રહી છે. હેરોઇન, બ્રાઉનસુગર અને નશીલી ટેબ્લેટ્સ કરિયાણાની દુકાનોમાં આસાનીથી મળે છે. નશાનાં આ ખતરનાક દ્રવ્યો હવે બીજાં રાજ્યોમાં પણ પ્રવેશી શકે છે. જો એમ થશે તો આ દેશની યુવાપેઢીનું ભવિષ્ય કેવું હશે? આવનારા સમયમાં ડ્રગ-માફિયાઓ આ દેશની યુવાપેઢીનો કબજો લઈ લેશે.
આ બધું જોતાં લાગે છે કે કેટલાંક રાજ્યોમાં પરિસ્થિતિ કાબૂ બહાર જઈ રહી છે. સીમાવર્તી રાજ્યોમાં ઊભરતી ઉગ્રવાદી પ્રવૃત્તિઓ પર જે તે સરકારનો કે કેન્દ્ર સરકારનો કોઈ જ કાબૂ રહ્યો ના હોય તેમ લાગે છે. વડાપ્રધાન ખુદ ઝારખંડમાં જાહેર કાર્યક્રમમાં જાય અને નકસલવાદીઓ અનેક ગામોના લોકોને બંધક બનાવી દેશના વડાપ્રધાનની સભામાં લોકોને જવા જ ના દે તે કેવું? નકસલવાદીઓ કેટલાંક રાજ્યોમાં મોબાઇલ ટાવરો ઉડાવી દે છે. જાહેર સડકો જ બાંધવા દેતા નથી. શાળાઓ પર તાળાં મારી દે છે. નકસલવાદથી પ્રભાવિત રાજ્યોમાં કોનું શાસન છે તેની જ ખબર પડતી નથી.
આ બધાં જ ડેન્જરસ સિગ્નલ્સ છે. પરિસ્થિતિ કાબૂ બહાર જાય તે પહેલાં અલગતાવાદી તત્ત્વોને જેર કરી લેવાં જરૂરી છે.
What readers say
Narendra Patel
"Really nice story, "
pinal
"heart touch story. "
pinal
"very nice and heart touch story sir. "
purvi
"હૃદયસ્પર્શી વાત. ઘણા સમય પછી એક સુંદર વાર્તા વાંચી. "
nilehs pandya
"shri dongreji maharaj nijay "